هدف: شناسایی بیماری کراتوکونوس از چشم سالم و همچنین چشم مشکوک به بیماری. روش پژوهش: پارامترهای معینی از دستگاههای OCT (کاسیا)، کرویس و پنتاکم برای سه گروه سالم، مبتلا به کراتوکونوس و مشکوک به کراتوکونوس استخراج شدند. این مطالعه بر روی 340 چشم مبتلا به کراتوکونوس، 310 چشم طبیعی و 350 چشم مشکوک به بیماری کراتوکونوس صورت گرفت. روش پردازش شامل همجوشی ویژگیهای استخراج شده از این سه دستگاه با استفاده از روش انتخاب ویژگی و الگوریتم ژنتیک (GA) بود و از روشهای نرمالیزاسیون Z-score، حداقل-حداکثر، Softmax و مقدار حداکثر جهت نرمالیزه کردن پارامترها استفاده شد. طبقهبندهای مورد استفاده نیز ماشین بردار پشتیبان چندکلاسه (MSVM)، پرسپترون چندلایه (MLP) و K- نزدیکترین همسایه (KNN) بودند. در روش GA، بهترین حالت در طبقهبندی MSVM و نرمالیزاسیون حداقل- حداکثر با متوسط صحت و انحراف معیار 5/2±5/87 درصد نشان داده شد. یافتهها: نتایج جداسازی سه کلاس کراتوکونوس، مشکوک به کراتوکونوس و سالم با دو روش GA و MSVM با میانگین صحت و انحراف معیار 5/2±5/87 درصد را نشان داد. نتیجهگیری: این مطالعه برتری روش تحلیل مولفههای اصلی را برای همجوشی پارامترهای مشتق شده از سه دستگاه پنتاکم، کاسیا و کرویس و صحت MSVM را در جداسازی این سه کلاس مشخص کرد.
ایزد مهسا، معقولی دکتر کیوان، جدیدی دکتر خسرو، نوشیروان راحتآباد دکتر فریدون. همجوشی پارامترهای مختلف قرنیه جهت بهبود تشخیص بیماری کراتوکونوس. مجله چشم پزشکی بینا. 1398; 25 (2) :93-101