هدف: تعیین تاثیر استفاده از لنز تماسی سخت نفوذپذیر به گاز در بهبود حرکات لرزشی و کیفیت بینایی در بیماران دوربین با آستیگماتیسم دچار نیستاگموس مادرزادی.

روش پژوهش: در این مطالعه گزارش موارد مداخله‌ای آینده‌نگر، بیماران مبتلا به نیستاگموس مادرزادی با دوربینی بیش‌تر یا مساوی 0/5+ دیوپتر و آستیگماتیسم بالای 1- دیوپتر که طی دو سال به بیمارستان لبافی‌نژاد مراجعه نمودند، انتخاب شدند. تمام بیماران از عینک استفاده می‌کردند. برای همه بیماران قبل و سه ماه پس از تجویز لنز تماسی، معاینات کامل چشمی شامل: حدت بینایی، حساسیت کنتراست و ویدیو نیستاگموگرافی (شامل فرکانس، دامنه و شدت نیستاگموس) صورت گرفت.

یافته‌ها: در مجموع، 32 چشم از 16 بیمار با میانگین سنی 4/9±18/6 سال، مورد بررسی قرار گرفتند. متوسط عیب انکساری آن‌ها به صورت اسفر 2/44±2/45+ دیوپتر (دامنه 0/5+ تا 7/5+)، متوسط معادل‌کروی 2/35±1/5+ دیوپتر (دامنه 1- تا 7/5+) و متوسط آستیگماتیسم 0/83±1/90- دیوپتر (دامنه 1- تا 4-) بود. میزان تغییر حدت بینایی بر اساس واحد لوگمار در دید یک‌چشمی از 0/23±0/56 به 0/23±0/51 و در دید دوچشمی از 0/25±0/54 به 0/25±0/48 به صورت معناداری بهبود یافت (0/007P=). افزایش میزان حساسیت کنتراست در فرکانس‌های پایین (0/02P=) و متوسط (0/001P<) معنی‌دار و در فرکانس بالا بی‌معنی بود (0/70P=). میزان فرکانس، دامنه و شدت نیستاگموس پس از مصرف لنز تماسی کاهش یافت (0/001P<).

نتیجه­ گیری: استفاده از لنزهای تماسی سخت نفوذپذیر به هوا در بیماران مبتلا به نیستاگموس مادرزادی، دید اصلاح شده تک چشمی و دوچشمی را افزایش می‌دهد. هم‌چنین حساسیت کنتراست و شاخص‌های حرکتی نیستاگموس (فرکانس، دامنه و شدت) به میزان قابل توجهی پس از استفاده از لنز تماسی در بیماران مبتلا به نیستاگموس مادرزادی بهبود می‌یابد.