هدف: بررسی نتایج پیوند کراتولیمبال آلوگرافت (KLAL) در بیماران مبتلا به کمبود کامل سلول‌های بنیادی لیمبوس.

روش پژوهش: در این مجموعه موارد مداخله‌ای، به صورت آینده‌نگر بیماران مبتلا به کمبود کامل سلول‌های بنیادی لیمبوس با مقادیر طبیعی تولید اشک، وارد مطالعه شدند. تعداد 27 مورد KLAL بر روی 21 چشم از 20 بیمار انجام و پس از آن جهت سرکوب ایمنی سیکلوسپورین و میکوفنولات موفتیل تجویز شد. تمام بیماران از لحاظ بهبود دید، بقای پیوند و عوارض جراحی بررسی شدند.

یافته‌ها: متوسط زمان پی‌گیری 83_/11±14_/22 ماه (39-6 ماه) و میانگین دید قبل از عمل و دید نهایی به ترتیب 21_/0±53_/2 و 77_/0±49_/1 لوگمار (001_/0P<) بود. در 6 مورد بافت اپی‌تلیوم قرنیه پس از پیوند ایجاد نگردید و به عنوان شکست اولیه در نظر گرفته شد. متوسط بقای پیوند 5_/1±23_/14 ماه و میزان بقای 12 و 20 ماهه به ترتیب 9_/61 و 31 درصد بود. عوارض شامل 6 مورد زخم قرنیه، 2 مورد گلوکوم و 1 مورد نازک شدن اسکلرا بود.

نتیجه‌گیری: در پی‌گیری میان مدت، پیوند کراتولیمبال آلوگرافت در بهبود دید بیماران مبتلا به کمبود کامل سلول‌های بنیادی لیمبوس موثر است. البته نتیجه‌گیری قطعی نیاز به پی‌گیری طولانی‌مدت دارد.

· مجله چشم‌پزشکی بینا 1389؛ دوره 15، شماره3: 176-167.