هدف: مقایسه تهیه لنتیکول خلفی برای عمل کراتوپلاستی اندوتلیال از گلوب دهندگان در روش تک‌گذر با استفاده از تیغه میکروکراتوم 400 میکرونی در مقایسه با تیغه 350 میکرونی در 3 فاصله زمانی گذر.

روش پژوهش: قرنیه‌های پیش‌برش داده‌شده (Precut) برای عمل جراحی Descemet Stripping Automated Endothelial Keratoplasty (DSAEK) بر اساس دستورالعمل استاندارد بانک چشم جمهوری اسلامی ایران و با روش تک‌گذر و استفاده از تیغه میکروکراتوم 400 میکرونی یا 350 میکرونی تهیه شدند. فرآوری قرنیه‌های Precut در 3 فاصله زمانی گذر کم‌تر از 30 ثانیه، 30 تا 50 ثانیه یا بیش‌تر از 50 ثانیه انجام گرفت. ضخامت پیش‌بینی شده لنتیکول‌های خلفی (تفریق اندازه تیغه میکروکراتوم از ضخامت کامل مرکز قرنیه) با استفاده از پاکی‌متری اولتراسونیک (Pachymetry Ultrasonic) و ضخامت نهایی لنتیکول‌های خلفی و عمق برش با استفاده از Visante Optical Coherence Tomopraghy اندازه‌گیری شدند. برای تحلیل داده‌ها با در نظر گرفتن اندازه تیغه میکروکراتوم و زمان گذر، از آزمون‌های ANOVA و Bonferroni استفاده گردید.

یافته‌ها: در این پژوهش، 316 قرنیه مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین ضخامت نهایی لنتیکول‌های خلفی در هر یک از سه فاصله زمانی گذر و با هر یک از تیغه‌های350 و 400 میکرونی به طور قابل توجهی کم‌تر از میانگین ضخامت پیش‌بینی شده لنتیکول‌های خلفی بود، ولی در هر یک از زمان‌های گذر تفاوت قابل‌توجهی بین دو تیغه 350 و 400 میکرونی وجود نداشت. میانگین‌های عمق برش با تیغه میکروکراتوم350 میکرونی تفاوت قابل ملاحظه‌ای در 3 فاصله زمانی گذر نداشتند (405_/0P=). در حالی که میانگین‌های عمق برش با تیغه میکروکراتوم400 میکرونی در فواصل زمانی متفاوت گذر به طور قابل‌توجهی متفاوت بوده و افزایش چشم‌گیری با زمان گذر بیش از50 ثانیه نشان دادند (014_/0P=).

نتیجه‌گیری: روش تک‌گذر با استفاده از تیغه میکروکراتوم 400 میکرونی و با سرعت آهسته روش موثری برای تهیه لنتیکول‌های نازک خلفی از گلوب دهندگان برای عمل کراتوپلاستی اندوتلیال می‌باشد.