هدف: مقایسه دستگاه گالیله با ارب‌اسکن II و پاکی‌متری اولتراسوند در بررسی ضخامت قرنیه در چشم‌های داوطلبان جراحی رفرکتیو.

روش پژوهش: این مطالعه بر روی 92 داوطلب جراحی رفرکتیو که تنها مشکل چشمی آنان عیب انکساری بود؛ انجام شد. ضخامت مرکزی قرنیه توسط دستگاه‌های گالیله، ارب‌اسکن II و پاکی‌متری اولتراسوند اندازه‌گیری شد. با در نظر گرفتن پاکی‌متری اولتراسوند به عنوان استاندارد طلایی، یافته‌های دو دستگاه دیگر با آن مقایسه شدند.

یافته‌ها: ضخامت مرکز قرنیه توسط پاکی‌متری اولتراسوند، ارب‌اسکن II و گالیله به ترتیب 4_/33±4_/544، 9_/37±7_/546 و 6_/29±8_/555 میکرون اندازه‌گیری شد. میانگین تفاوت بین پاکی‌متری اولتراسوند با ارب‌اسکن II (با ضریب تصحیح 96_/0) و گالیله، به ترتیب 3_/2 و 2_/10 میکرون بود. به‌رغم اختلاف موجود بین گالیله و پاکی‌متری اولتراسوند، همبستگی بیـن یافتـه‌های پاکی‌متری گالیلـه و اولتـراسـوند بهتر از هم‌بستگی بین پاکی‌متری ارب‌اسکن II و اولتراسوند بود (ضریب هم‌بستگی 947_/0 در برابر 817_/0). با در نظر گرفتن ضریب تصحیح 98_/0 برای سیستم گالیله، داده‌های دو دستگاه (گالیله و اولتراسوند) همسان‌تر شدند.

نتیجه‌گیری: در نظر گرفتن ضریب تصحیح 98_/0 برای تبدیل خوانده‌های ضخامت مرکز قرنیه توسط دستگاه گالیله، یک روش مناسب برای رسیدن به مقدار معادل پاکی‌متری اولتراسوند است. البته قطعی کردن این مقدار، به عنوان ضریب تصحیح گالیله، نیازمند انجام مطالعات وسیع‌تر جهت تایید یافته مطالعه حاضر با در نظر گرفتن ضخامت‌های متفاوت قرنیه می‌باشد.

· مجله چشم‌پزشکی بینا 1389؛ دوره 16، شماره 2: 119-113.