هدف: تعیین بقای کره چشم و بقای بیماران مبتلا به رتینوبلاستوما بعد از شیمی‌درمانی اولیه و درمان کانونی بر اساس طبقه‌بندی بین‌المللی رتینوبلاستوما (A تا E) در یک مرکز ارجاعی سرطان‌های چشم در ایران.

روش پژوهش: این مطالعه به طور گذشته‌نگر بر روی 156 چشم از 105 بیمار مبتلا به رتینوبلاستوما انجام شد که به طور پی‌درپی، از سال 1380 تا 1386 به مرکز انکولوژی چشم بیمارستان حضرت رسول اکرم، مراجعه کرده بودند. تمام یافته‌های دموگرافیک، سابقه خانوادگی، علایم بروز بیماری، مدت زمان بروز علایم تا تشخیص صحیح، یافته‌های چشمی و روش‌های درمانی انجام‌گرفته برای بیماران جمع‌آوری شدند. فوت کودک مبتلا، جهت محاسبه میزان بقای بیماران و انجام انوکلیشن، برای محاسبه میزان بقای کره چشم به کار گرفته شدند.

یافته‌ها: بیماران شامل 58 دختر (2_/55 درصد) و 47 پسر (8_/44 درصد) با میانگین سنی 23±5_/28 ماه (120-3 ماه) در زمان تشخیص بودند. میانگین مدت پی‌گیری بیماران 0_/29±9_/30 ماه (72-3 ماه) بود. پنج بیمار دارای سابقه خانوادگی مثبت بودند. رتینوبلاستوما در 52 درصد موارد یک‌طرفه و در 48 درصد از بیماران دوطرفه بود. انوکلیشن در 76 چشم (7_/48 درصد) به طور اولیه و در 11 چشم (1_/7 درصد) برای درمان عود بیماری انجام شد. چشم‌ها در 69 مورد (2_/44 درصد) با روش‌های مختلف درمانی حفظ شدند. بقای 5 ساله کره چشم بر اساس تقسیم‌بندی بین‌‌المللی رتینوبلاستوما، 100 درصد برای گروه A، 5_/93 درصد برای گروه B، 7_/86 درصد، برای گروه C، 1_/57 درصد، برای گروه D و صفر برای گروه E محاسبه شد. بقای 5 ساله بیماران 100 درصد برای گروه‌های A و B، 3_/92 درصد برای گروه C، 2_/73 درصد برای گروه D و 9_/79 درصد برای گروه E بود. بقای 5 ساله بیماران برای مبتلایان به بیماری گروه A تا D بهتر از مبتلایان به گروه E رتینوبلاستوما بود (004_/0 P=).

نتیجه‌گیری: تشخیص زودهنگام رتینوبلاستوما و ارجاع سریع و به موقع به مرکز تخصصی درمان سرطان‌های چشمی کودکان و هم‌چنین پیش‌رفت روش‌های درمانی می‌توانند بقای کره چشم و بقای کلی بیماران مبتلا را بهبود بخشند.

· مجله چشم‌پزشکی بینا 1387؛ دوره 14، شماره 1: 9-3.