هرچند عفونت‌های قرنیه بعد از اعمال کراتورفرکتیو نادرند اما با توجه به آمار بالای این اعمال و این که اکثر مبتلایان، افراد جوان و دارای پتانسیل دید کامل می‌باشند؛ تشخیص، درمان و پیش‌گیری از این عارضه اهمیت فراوانی دارد. کراتیت‌های عفونی زودرس (شروع طی کم‌تر از یک هفته از زمان عمل)، بیش‌تر در اثر باکتری‌های گرم مثبت می‌باشند. در برخورد با کراتیت‌های دیررس (بعد از یک هفته) عوامل دیگری مانند مایکوباکتریوم‌های غیرسلی (آتیپیک)، نوکاردیا، قارچ و آکانتاموبا را باید در نظر داشت. انتخاب آنتی‌بیوتیک موضعی مناسب با کمک اسمیر و کشت، اساس درمان درست می‌باشد. در مورد کراتیت‌های به دنبال لیزیک (LASIK)، بلند کردن بدون تاخیر فلپ و تهیه اسمیر وکشت از ترشحات زیر فلپ و سپس شستشو و در صورت لزوم، قطع کامل فلپ، راهکار تشخیصی و درمانی مناسبی است. درمان عوامل زمینه‌ساز کراتیت عفونی مانند بلفاریت، توجه دقیق به شرایط ضدعفونی محیط عمل، استفاده از لنز تماسی پانسمانی مناسب به مدت حداکثر 72 ساعت، استفاده پیش‌گیرانه از قطره‌های آنتی‌بیوتیک وسیع‌الطیف مناسب و آموزش صحیح بیمار، امکان ابتلای به این عارضه خطیر را کم‌تر خواهند کرد.

· مجله چشم‌پزشکی بینا 1387؛ دوره 14، شماره 1: 77-66.